موفق شده است از داخل زندان مقاله‌ای با عنوان «سواد اقلیمی در سرزمین نفت» نوشته و با ایراد اتهام به کشور در حوزه مدیریت محیط زیستی، این مقاله را از طریق یک شبکه حقوق بشری آمریکایی به نام «محققان در خطر» (Scholars at Risk) با هدف فضاسازی علیه ایران و نمادسازی از نیلوفر بیانی به عنوان یک پژوهشگر در بند زندان، در فضای عمومی منتشر می‌نماید.
 

نیلوفر بیانی در این مقاله، سوء مدیریت نظام جمهوری اسلامی را به‌عنوان مهم‌ترین دلیل مشکلات محیط‌زیستی، تغییرات اقلیمی و کم‌آبی در ایران معرفی کرده است و آرزو می‌کند حرکت‌های سیاسی نظیر آنچه که وی جنبش «زن،زندگی،آزادی» می‌خواند با فعالیت‌های بین‌المللی برای هشدار در مورد خطر تغییرات اقلیمی هم‌افزایی کند.

همچنین در بهار سال گذشته نیز باهدف فضاسازی علیه ایران و چهره‌سازی از این جاسوس به عنوان یک محقق محیط‌زیستی، نشریه بین‌المللی نیچر (Nature) اقدام به انتشار اطلاعیه‌ای با هدف فشار به ایران برای آزادسازی خانم بیانی نموده بود.

بررسی‌های انجام شده در مورد سوابق مقالات و تحقیقات خانم بیانی پیش از دستگیری به جرم جاسوسی نشان می‌دهد، وی علاقه خاصی به همکاری با شبکه بهائیان در خارج از کشور در موضوعات به ظاهر علمی داشته است.

یکی از مهم ترین این همکاری ها، انتشار یک ویژه نامه با عنوان چالش‌های محیط زیستی ایران به همراه سایر هم تیمی های خود در موسسه جاسوسی میراث پارسیان نظیر مراد طاهباز (بنیانگذار موسسه جاسوسی میراث پارسیان)، کاوه مدنی (معاون سابق سازمان محیط زیست) و هومن جوکار (مدیر پروژه یوزآسیایی سازمان محیط‌زیست و عضو موسسه میراث پارسیان)،  برای عباس امانت تاریخ نویس و بهایی معروف ساکن آمریکا در نشریه مطالعات ایرانی (Iran Studies) متعلق به انجمن ایران پژوهی (AIS) در آمریکا بوده که عنوان مقاله متعلق به نیلوفر بیانی در این ویژه نامه «اکولوژی و چالش‌های زیست‌محیطی خلیج فارس» بوده است.

در پایان همین مقاله بازخوانی بخشی از خیانت های محکومان به جاسوسی در محیط زیست

لازم به ذکر است بهائیت بشدت در انجمن ایران پژوهی (AIS) در آمریکا نفوذ دارد و بهائیانی معروفی همچون احسان یارشاطر سالها بر آن ریاست کرده اند و پس از مرگ وی جایزه ویژه این انجمن به نام او نامگذاری شده است.
 

عباس امانت سالها ریاست برنامه مطالعات ایران دانشگاه ییل آمریکا (YPIS) را بر عهده داشته و علاوه‌بر آن از همکاران احسان یارشاطر در انتشار دانشنامه ایرانیکا بوده است و کتابهایی نظیر «از طهران تا عکا: بابیان و بهائیان در اسناد دوران قاجار» برای تاریخ فرقه بهائیت نوشته است.
 

 جالب اینکه پس از فرار کاوه مدنی معاون وقت سازمان محیط زیست در دولت روحانی و یکی دیگر از عناصر اصلی شبکه جاسوسان محیط زیستی از کشور در سال 1396، وی به مدت دو سال در این مرکز ایران‌شناسی تحت ریاست عباس امانت مشغول به کار بوده است.

در آخر همین مقاله ردپای جاسوس فراری آمریکایی- اسرائیلی را در یک روزنامه صبح می خوانیم
 

از دیگر افراد بهائی که نیلوفر بیانی سابقه همکاری با آنها را داشته، فردی به نام نیسان عدل‌پرور است که از محققان همین برنامه مطالعات ایران دانشگاه ییل به ریاست عباس امانت در آمریکا است.  مهران عدل پرور پدر نیسان دبیر محفل روحانی این فرقه ضاله در شهر نیوکاسل انگلستان بوده و بزرگ خاندان مادری وی رحمت‌اله مهاجر است که از سوی شوقی افندی آخرین رهبر این فرقه به عنوان یکی از اعضاء موسسه ایادی امر الله که وظیفه تبلیغ و ترویج بهائیت و شبکه سازی برای این فرقه را در دنیا بر عهده دارند انتخاب شده بود.
 

نیسان عدل‌پرور در قالب یک محقق آمریکایی در دوران پس از اشغال افغانستان توسط آمریکا و با حمایت سازمان ملل به این کشور رفت و آمد داشته و در تهیه برنامه‌های توسعه برای این کشور و پرداختن به مساله حقوق بشر و زنان فعالیت داشته است، در این دوران نیلوفر بیانی هم که در ژنو برای سازمان ملل کار می‌کرده است با نیسان عدل‌پرور در ارتباط بوده است.
 

اما حاصل اصلی کار نیسان عدل پرور و نیلوفر بیانی در افغانستان ترویج فرقه ضاله بهائیت در پوشش فعالیت‌های بشردوستانه و یا حفاظت از محیط‌زیست بوده است، یک نمونه از این اقدامات  ایجاد یک موسسه محیط زیستی در منطقه شیعه نشین و کوهستانی بامیان افغانستان به نام «سازمان تحفظ ساحات کوهستانی افغانستان» (COAM) بوده که بررسی‌های انجام شده در مورد عوامل محلی این موسسه نشان دهنده برقرار شدن ارتباط میان آنها با بهائیت و همچنین رژیم صهیونیستی بوده است.
 

راز این علاقه نیلوفر بیانی به همکاری با عناصر فرقه بهائیت را شاید بتوان در کتاب تاریخ ظهور الحق اسدالله فاضل مازندرانی تاریخ‌نگار این فرقه یافت که درباره نظام‌السلطنه مافی بزرگ خاندان مادری وی یافت که اینگونه درباره پیوند این خاندان با فرقه بهائیت اظهار نظر کرده است: ««میرزا حسین خان اصفهانی، الواح بسیاری از قلم حضرت عبدالبهاء خطاب بوی موجود است و عاقبت به سال ۱۳۵۸ درگذشته و خاندان عهدیه را برجای گذاشت. و از معاریف مومنات، خواهرش زوجه نظام السطنه مافی بود.» (کتاب تاریخ ظهور الحق- اسدالله فاضل مازندرانی-جلد ۸ قسمت ۱ ص ۴۴۰-۴۴۲).

اوضاع در مورد خانواده پدری نیلوفر بیانی یعنی نوادگان یوسف بیان الممالک از درباریان قاجار هم به همین منوال است، برای مثال آراسته بیانی عمه نیلوفر بیانی با پرویز حکمت وزیر نیرو کابینه امیرعباس هویدا نخست وزیر بهایی رژیم پهلوی ازدواج نموده است.

مئیر عزری سفیر ایرانی‌الاصل رژیم صهیونیستی در ایران در دوران پهلوی درباره علی‌اصغر حکمت عموی پرویز حکمت و یکی از مهم‌ترین چهره‌های حکومت رضاخانی در کتاب خاطرات خود اینگونه عنوان نموده است: ««دیدار مرا با علی اصغر حکمت وزیر خارجه وقت، برنامه ریزی کرد. چندی پیش از این دیدار به من گفته شد: او از خود شماست. من به خوبی به گفته اش پی نبرده بودم، تا اینکه پس از چندی دانستم خانواده حکمت، حاخام، از یهودیان سرشناس شیراز بوده اند.» (کتاب خاطرات مئیر عزری ترجمه غلامرضا امامی- ص 106-108)

یا در نمونه‌ای دیگر داماد ماه‌منظر بیانی عمه پدری نیلوفر بیانی شعاع‌الدین شفاء دیپلمات و سفیر رژیم پهلوی است، برادر وی شجاع‌الدین شفاء تاریخ‌نویس هتاک و ضداسلام، رئیس کتابخانه ملّی رژیم پهلوی و از طراحان جشن‌های 2500 ساله شاهنشاهی و و تغییر تقویم از هجری به شاهنشاهی در دوران این رژیم بوده است.

خانم هومن سرشار تاریخ‌‎نگار یهودی صفحه 139 در کتاب «فرزندان استر: تاریخ و زندگی یهودیان در ایران» اشاره می‌کند که خانواده شفاء از فرزندان فردی به نام حکیم هارون کاشی که یک پزشک یهودی بوده است می‌باشند.
 

1 - بازخوانی بخشی از خیانت‌های محکومان به جاسوسی در محیط‌ زیست

بعد از انتشار اخباری مبنی بر احتمال تبادل یکی از محکومین به جاسوسی در حوزه محیط‌زیست به نام مراد طاهباز ملقب به موشه، تحلیل گران معتقدند که با توجه به جایگاه و ارتباطات طاهباز در ارتباط با سه سرویس جاسوسی انگلیس، آمریکا و موساد علیه مردم و کشور ایران، این شخص نباید وارد موضوع تبادل بشود و حتی با توجه به جاسوسی هسته‌ای و نظامی این افراد، شاید نیاز باشد که بار دیگر در پرونده محیط‌زیستی‌ها و به‌خصوص طاهباز تجدیدنظر شده و پرونده بار دیگر موردبررسی قرار گیرد که اگر این اتفاق بیفتد، احتمال حکم اعدام طاهباز وجود دارد.

این در حالی  است که در تازه ترین اقدام شبکه حمایتی از جاسوسان پرونده میراث پارسیان، نشریه علمی نیچر، با انتشار تصویری از نیلوفر بیانی یکی از محکومین به جاسوسی در این پرونده مدعی شده است که مراد طاهباز و نیلوفر بیانی دو نفر از دانشمندان علمی در حوزه محیط‌زیست بوده‌اند و جمهوری اسلامی با گروگان گرفتن این افراد، به دنبال گروگان‌گیری است!

سرمقاله مجله نیچر درباره طاهباز و بیانی

 اگرچه نه نیلوفر و نه مراد طاهباز و نه هیچ‌کدام یک از محکومان محیط‌زیستی در زمره افراد علمی در محیط‌زیست قرار نمی‌گیرند و مقاله ای علمی معتبر در نشریه‌های جهانی ندارند، بررسی اقدامات و همکاری این گروه با مؤسساتی که علیه منافع ایرانی و ایرانی اقدام می‌کردند، گوشه‌ای‌ از خیانت شبکه محیط‌زیست را نشان می‌دهد.

پشت پرده ارتباطات شبکه میراث با برخی از مؤسسات و  افراد 

نشریه نیچر در یکی از بندهای سرمقاله‌ خود درباره این دو جاسوس مدعی شده است که این افراد در پروژه رصد و احیای پوزپلنگ آسیایی و ایرانی در مؤسسه شبکه حیات‌وحش میراث پارسیان‌همکاری داشته‌اند و به همین دلیل به اتهام جاسوسی محکوم‌شده‌اند، اما واقعیت ماجرا از چه قرار است و چه اتفاقی افتاده است؟

مؤسسه حیات‌وحش میراث پارسیان‌که مدیریت آن را کاووس سید امامی - یکی از متهمان به جاسوسی برای شبکه موساد- بر عهده داشت در پروژه رصد و محافظت از یوز ایرانی فعالیت می‌کرد. وی مدعی بود که یک مؤسسه خصوصی است که به هیچ نهادی متصل نیست و هزینه فعالیت‌های خود را از طریق کمک‌های مردمی و حامیان محیط‌زیست تأمین می‌کند.

اما در بررسی حامیان مالی میراث پارسیان، به نکته‌ای بسیار حائز اهمیت می رسیم. مؤسسه‌ای به نام پنترا Panthera از میراث پارسیان حمایت مالی و عملیاتی  می کند. این مؤسسه‌ زیر نظر یک افسر امنیتی بلندپایه بین‌المللی به نام توماس کاپلان اداره می‌شود و پروژه یوز در میراث، دقیقا زیر نظر پنترا انجام می‌گرفت.

توماس کاپلان کیست و مؤسسه پنترا چه فعالیت‌هایی دارد؟

در وب‌سایت موسسه "میراث حیات‌وحش پارسیان" (به ریاست کاووس سید امامی که در سال ۹۶ در بازداشت خودکشی کرد) در قسمت "ما چگونه کار می‌کنیم"، چنین آمده بود (که البته بعداً کل این سایت از دسترس خارج شد!):

"موسسه حیات‌وحش میراث پارسیان از همان ابتدای تأسیس در ارتباط با متخصصان و مشاوران برخی از سازمان‌های بین‌المللی حافظ محیط‌زیست بوده است. از جمله می‌توان به روابط پژوهشی و علمی موسسه با سازمان‌هایی چون انجمن حفاظت جهانی (WCS)، پنترا (Panthera) اسمیتسونین (Smithsonian) و اتحادیه بین‌المللی حفاظت طبیعت (IUCN) اشاره کرد. تجربه حفاظت از محیط‌زیست و مدیریت حیات‌وحش تجربه‌ای گران‌بهاست که نباید در انحصار یک گروه، سازمان یا کشور قرار گیرد. 

اعتراف کاووس سیدامامی به ارتباط با موسسه پنترا

 پنترا یک موسسه ظاهراً غیردولتی آمریکایی است که مدعی است تنها موسسه‌ای است که به‌صورت اختصاصی از ۴۰ گونه از  گربه‌سانان وحشی (از جمله یوز آسیایی) در سرتاسر دنیا حفاظت می‌کند و شبکه‌ای از مؤسسات غیردولتی و دانشمندان و شخصیت‌ها را برای تحقق این هدف به هم پیوند داده است.

بنیان‌گذار و رئیس هیئت‌مدیره این موسسه، فردی به نام دکتر "توماس (تامس) اس. کاپلان" است.  کاپلان (متولد ۱۹۶۲ در شهر نیویورک) ظاهراً یک فرد ثروتمند و علاقه‌مند به جمع‌آوری آثار هنری است که فعالیت‌های "بشردوستانه" دارد. محیط‌زیست و حفاظت از گونه‌های طبیعی و البته شکار، از دیگر علایق جدی این فرد است.

 جدی‌ترین نقش کاپلان در زمینه  دشمنی با ایران، حمایت مالی از گروهی به نام "اتحاد علیه ایران هسته‌ای" (UANI) است.

این گروه که توسط مجموعه‌ای از ضد ایرانی‌ترین سیاستمداران آمریکایی (دنیس رأس، جان بولتون، جو لیبرمن، بیل ریچاردسن، مارک والاس، ریچارد هالبروک و ...) و عناصر امنیتی رژیم صهیونیستی در حد روسای سابق موساد (مئیر داگان، تامیر پاردو و...) اداره می‌شود.

مئیر داگان؛ رییس سابق دستگاه جاسوسی رژیم صهیونیستی (موساد) از اعضای یوآنی

جیمز ولزی؛ رییس سابق دستگاه جاسوسی آمریکا(سیا) از اعضای یوآنی

ریچارد دی لاو؛ رییس سابق دستگاه جاسوسی انگلیس (ام آی سیکس) از اعضای یوآنی

دیوید پترائوس؛ رییس سابق دستگاه جاسوسی آمریکا (سیا) از اعضای یوآنی

تامیر پاردو؛ رییس سابق دستگاه جاسوسی رژیم صهیونیستی (موساد) از اعضای یوآنی

 مارک والاس (سفیر آمریکا در سازمان ملل در دوره جرج دابلیو بوش) که رئیس UANI هم هست، در واقع حقوق‌بگیر تامس کاپلان است.

صهیونیست ضد ایرانی که زمانی که خواهرزاده‌اش ناپدید شد، در مطبوعات کشورهای غربی از ارتباط میان او و وابستگی به سرویس‌های جاسوسی اسرائیل پرده برداشته شد، در مراسم دریافت نشان لژیون دونور از دولت فرانسه در نیویورک و به تاریخ ۵ مارس ۲۰۱۴ می‌گوید:

"دوستی گفت روزی ممکن است فرزندانمان از ما بپرسند که نسل ما چه کرد زمانی که دانستیم مقاصد ایرانیان چیست و [این شناخت سبب شد] من بخشی از چیزی بزرگ‌تر شوم. دانستن عاقبت کار دشوار است ولی این را می‌دانم که هرچند [سازمان] "اتحاد علیه ایران هسته‌ای" از خودش موشک‌های تاما هاوک و ناو هواپیمابر ندارد، [ولی] ما برای به‌زانو درآوردن ایران کاری کردیم بیشتر از کار هر گروه دیگر در بخش خصوصی و [بیشتر از کار] اغلب نهادهای عمومی [دولتی]".

محمدجواد ظریف وزیر خارجه سابق ایران، در مصاحبه‌ای با هفته‌نامه آسمان، به نقش UANI در تحریم مردم ایران اشاره می‌کند و می‌گوید: بزرگ‌ترین لابی فعال علیه ایران"سازمان اتحاد علیه ایران هسته‌ای" است.

 چگونه شبکه میراث پای نیچر، بازیگر مطرح هالیوودی و بازیگر ایرانی را به میان می‌کشد؟

از سؤالاتی که در اذهان نخبگان ایجاد می‌شود، این است که چرا باید مجله معتبری چون نیچر، از شبکه جاسوسی میراث و دو نفر از محکومان این شبکه حمایت علنی کند و اعتبار علمی خود را زیر سؤال ببرد؟

البته برای پاسخ به این سؤال مشکل چندانی نداریم و با توجه به سابقه این شبکه در استفاده از شخصیت‌های هنری بین‌المللی و داخلی، مشخص می‌شود که چه تلاشی برای آزادی جواسیس یهودی – بهایی در حال انجام است.

با بازداشت جاسوسان محیط‌زیستی در سال 1396 در ایران، از جمله حامیان مهم آزادی این جاسوس‌ها که در چند مقطع اقدام به حمایت از آن‌ها کرده است، هنرپیشه معروف آمریکایی "لئوناردو دی‌کاپریو" است. دی‌کاپریو خود یک فعال محیط‌زیست است و بنیادی محیط‌زیستی به نام خود دارد، وی همچنین از سال 2014 به‌عنوان نماینده افتخاری سازمان ملل در امور تغییرات جوّی برگزیده‌شده است.

 لئوناردو دی‌کاپریو در 6 فوریه 2019 مصادف با بهمن‌ماه سال 1397 پست توییتری را منتشر می‌کند و از طرفداران خود می‌خواهد به کمپینی که "مرکز حقوق بشر ایران"(ICHRI) در حمایت از این جاسوس‌ها شه‌راه انداخته است بپیوندند و بیانیه درخواست آزادی این افراد را امضاء کنند. "مرکز حقوق بشر ایران"(ICHRI) مستقر در آمریکا و متعلق به "هادی قائمی" از آشوبگران فتنه سال 88 است.

متن توییت دی‌کاپریو در حمایت از محکومان به جاسوسی

 به هر جهت با توجه به مطالب فوق، مشخص می‌شود که شبکه میراث و همچنین حامیان غربی وی، برای آزادی امثال طاهباز و بیانی، از تمامی ابزار و بازوهای امنیتی - رسانه و اجتماعی خود بهره می‌برند تا بتوانند شبکه جاسوسی ایجاد شده در ایران را تا حد امکان از آسیب‌های آتی، محافظت کنند.

2- رد پای جاسوس فراری آمریکایی - اسراییلی در یک روزنامه صبح

روزنامه جمهوری اسلامی در تاریخ 19 اردیبهشت1401، در صفحه دوم، مقاله‌ای را از کاوه مدنی که به ارتباط با موساد و سیا متهم شده است با " تکرار دروغ خشکسالی سی ساله" منتشر کرده است.

فارغ از محتوای یادداشت مذکور، نفس استفاده از دست نوشته فردی که مأموریت نفوذ به داخل ساختارهای دولتی ایران را بر عهده داشته و توسط دیوید لیلین افسر اطلاعاتی آمریکا به مراد موشه طاهباز (جاسوس آمریکایی - اسراییلی) معرفی شده است، بسیار مهم و قابل تامل است. شاید گفته شود که دست اندرکاران روزنامه جمهوری اسلامی از سوابق این فرد مطلع نبوده اند- اگرچه این ادعا قابل تامل است - اما با یک جست وجوی ساده در اینترنت می توان دریافت که مدنی کیست و چه ماموریت هایی را بر عهده داشته است.

بازخوانی بخشی از سوابق مدنی خالی از لطف نیست:

تصویری از دیوید لیلین و مراد طاهباز در توییتر لیلین

 کاوه مدنی کیست؟

به دنبال کشف شبکه جاسوسی و نفوذ کاووس سید امامی و دستگیری چند نفر از عوامل شبکه اسرائیلی – انگلیسی – آمریکایی، حرف و حدیث‌هایی درباره کاوه مدنی استاد دانشگاه امپریال کالج لندن هم سر زبان‌ها افتاد و مشخص شد مدنی یکی از متهمینی است که می‌بایست مشخص می‌شد ارتباطی میان او و دیگر عوامل شبکه جاسوسی وجود داشته است یا خیر؟ البته با فرار وی و بازخوانی برخی از اسناد مشخص شد که وی یکی از نفوذی های آموزش دیده است که با برنامه وارد دولت روحانی شده بود؛ جاسوس و نفوذی‌ای که تا همین اواخر، عیسی کلانتری معاون روحانی، وی را فردی نخبه و متشرع می نامید!

حضور کاوه مدنی در بین دانشجویان دانشگاه کالیفرنیا -دیویس

 اما و اگرها درباره کاوه مدنی ادامه داشت تا جایی که تصاویری از مجلس مختلط رقص و عیش و نوش کاوه مدنی در رسانه‌های غیر رسمی و شبکه‌های اجتماعی منتشر شد و رسانه‌های حامی دولت و جریان اصلاح‌طلب اعلام کردند که این تصاویر برای قبل از دوران مسؤولیت مدنی است و هیچ ارتباطی به زمان حال ندارد؛ البته کاوه مدنی هم این تصاویر را تکذیب نکرد و مشخص شد جوان به اصطلاح متخصص در امور محیط زیست، در موضوعات دیگری هم تخصص دارد.

 البته شبکه نفوذ در حمایت از کاوه مدنی با یک بازی روانی - اطلاعاتی در فضای مجازی و انتشار تصاویری از وی - پس از فرار از کشور - درصدد بود تا به مخاطب این مسئله را القا کنند که کاوه مدنی به دلیل عیاشی و مشروب خواری تحت تعقیب قرار گرفته و از ایران فرار کرده است... حال آن که فرار کاوه از ایران، حکایت دیگری دارد.

به گزاره دیگر، همزمان با فرار کاوه از ایران، شبکه حامی داخلی و خارجی به حمایت از وی در شبکه‌های اجتماعی اقدام به تولید محتوا کردند که به نوعی به مخاطب القا کند که کاوه مدنی نخبه علمی است و ایران به دنبال نخبه شکی و فرار نخبگان از کشور است.

 بخشی از سوابق کاوه مدنی جاسوس آموزش دیده 

کاوه مدنی عضو برنامه «هنری هارت رایس» در زیرمجموعه برنامه مطالعات ایران در مرکز مک‌میلان دانشکده علوم سیاسی دانشگاه ییل است. هنری هارت رایس، یک یهودی صهیونیست، غول حوزه املاک و مسکن در نیویورک و از حامیان مالی بزرگ اسرائیل، غول حوزه املاک بود که با سرمایه خود، این برنامه را در مرکز مطالعات ایران دانشگاه ییل راه اندازی کرد. او در راه‌اندازی بزرگ‌ترین مرکز «خیریه» یهودیان آمریکا را با عنوان «UJA-Federation» نقش عمده داشت.

پروفایل کاوه مدنی در دانشگاه ایمپریال کالج لندن

مرکز مک‌میلان را چند تن از یهودیان صهیونیست از قبیل «دیوید بریون دیویس»، «ریچارد گیلدر» و «لوئیس لرمن» راه‌اندازی کردند[2]که هر سه از متنفذین جریان جمهوری‌خواهان صهیونیست آمریکا هستند و بخش عمده بورس‌ها و گرنت‌های این مرکز هم به اتباع رژیم صهیونیستی تعلق می‌گیرد. از این رو، مسؤولان و دست‌اندرکاران و هیأت علمی این مرکز را عمدتاً یهودیان تشکیل می‌دهند و این در صفحه معرفی «افراد» این مرکز قابل مشاهده است.[3] در برنامه «مطالعات ایران» مرکز مک‌میلان، یکی از چهره‌های محوری، «عباس امانت»، استاد بهایی دانشگاه یِیل است.

پروفایل کاوه مدنی در مرکز مک‌میلان

نام عباس امانت در مرکز مک میلان

 دانشگاه «ییل» در کنار دانشگاه «هاروارد»، از مراکز اصلی همکار سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا در پروژه‌های دانشگاهی حوزه اطلاعات و امنیت ملی آمریکا است و یکی از مراکز اصلی تأمین نیروهای متخصص و کارشناسان آکادمیک سیا، دانشگاه ییل است.

در زیر چند نمونه از مقالات نشریات آمریکایی درباره این پیوند قدیمی میان سیا و ییل را ملاحظه می‌کنید:

نیویورک تایمز: ییل، یک مهدکودک بزرگ برای پرورش جاسوس

«مدرک ییل، یک دارایی برای سیا»

کاوه مدنی در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷، با «برنامه حمید و کریستینا مقدم برای مطالعات ایران» در دانشگاه استفورد همکاری داشت. این برنامه، ذیل بخش مطالعات ایران استفورد، تحت مدیریت «عباس میلانی»، از چهره‌های ضدانقلاب و از کارشناسان پای ثابت بی بی سی فارسی و تلویزیون صدای آمریکا اداره می‌شود که رادیکال‌ترین مواضع را علیه جمهوری اسلامی ایران می‌گیرد.

همکاری با پروژه «ایران ۲۰۴۰» دانشگاه استنفورد با مدیریت عباس میلانی

عباس میلانی، مدیر برنامه مطالعات ایران حمید و کریستینا مقدم در دانشگاه استنفورد

معرفی پروژه ایران ۲۰۴۰ در سایت دانشگاه استنفورد / ‏همکاری‬ مدنی با پویا آزادی

این پروژه، یک برنامه تحقیقاتی برای ارزیابی منابع استراتژیک ایران در حوزه‌های مختلف از قبیل کشاورزی، آب و انرژی است و قطعاً سفارش‌دهنده این تحقیقات نمی‌تواند یک فرد عادی باشد، بلکه قطعاً پای نهادهای حکومتی آمریکا و به طور خاص نهادهای اطلاعاتی این کشور در میان است. مدیر «پروژه ایران ۲۰۴۰»، «پویا آزادی» است که تخصص او حوزه «آب» است. آزادی به همراه حسن دهقان‌پور، مهران سهرابی و «کاوه مدنی»، پژوهشی را برای پروژه ایران ۲۰۴۰ در حوزه «نفت» و ذخایر نفتی ایران انجام داده‌اند!

در دیدار رمضانی مقام معظم رهبری با اساتید دانشگاه در تاریخ 8/3/1398، معظم له در فراز ابتدایی سخنان خود هشداری مهم را جهت توجه دادن به اجراء نوعی از پروژه‌هایی ضد ایرانی ابراز می‌دارند و با نام بردن از "پروژه ایران 2040 دانشگاه استنفورد"، آن را نمونه‌ و مصداق بارز این نوع از پروژه‌ها بیان می‌کنند.

رهبر انقلاب اسلامی در این دیدار فرمودند:«حرکت علمی و پیشرفت‌های دانشگاه‌ها در دهه‌های اخیر به معنی واقعی کلمه چشمگیر و برجسته است اما جریانی با سرمنشأ خارجی و با امتداد داخلی سعی دارد با بی‌ارزش نشان دادن و یا کوچک شمردن حرکت علمی کشور و پیشرفت‌های به‌دست آمده، مردم و جوانان را ناامید کند.»

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با تأکید بر سازمان یافته بودن این جریان افزودند:«یک نمونه از این جریان، "پروژه ۲۰۴۰ دانشگاه استنفورد برای ایران" است که هدف آن، زیر سوال بردن پیشرفت‌های علمی و دانشگاهی است و متأسفانه عده‌ای هم در داخل در حرکتی مرکب از خباثت و خیانت با آنها هم‌صدایی می‌کنند.»